Ignatek szuka przyjaciela.

Jako dziecko i nastolatka lubiłam mroczne klimaty. Twórczość Tima Burtona to było to w czym lubowałam się najbardziej. Co prawda są to dość zamierzchłe czasy, jednak słabość do tego typu stylistyki mi pozostała. Nic więc dziwnego, że kiedy tylko zobaczyłam okładkę tej książki zapragnęłam jej nie tylko dla Olusia ale i dla siebie.

 

Ignatek stracił ząb, przez co jego zdaniem wygląda teraz fatalnie. Jest przekonany, że teraz już nikt nie będzie chciał się z nim bawić. Pewnego dnia widzi dziewczynkę zakopującą swój ząb, która wierzy, że w ten sposób spełni się jej marzenie. Ignatek nie zastanawiając się prosi dziewczynkę o jej ząb. Ta zgadza się ale pod warunkiem, że Ignatek pomoże spełnić jej marzenie i znaleźć przyjaciela. Dzieci wyruszają na poszukiwania poprzez dwa światy: ludzi i szkieletów. Czy uda im się odnaleźć przyjaźń? Czym jest  przyjaźń i jak powstaje? O tym przeczytajcie sami.

 

Wiem, wiem, dziecko i szkielety…?! Też mam mieszane uczucia. Na pewno nie jest pozycja dla takich maluchów jak Oli. Jednak wcale nie uważam żeby była ona zła lub gorsząca. Wręcz przeciwnie. Owszem w dość nietypowy i mroczny sposób, ale jednak przystępny dla młodego czytelnika, książka ta niesie ze sobą niezwykle ważne przesłanie o przyjaźni ponad podziałami.

 

Często jesteśmy szufladkowani, a wraz z wiekiem sami siebie szufladkujemy czy to ze względu na pracę, wykształcenie czy poglądy polityczne. Jednak życie pokazuje, że w tych dobranych na podstawie podobieństw grupach nie zawsze znajdziemy przyjaciół. Jak mówi przysłowie: Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie i wcale nie muszą być to osoby nam najbliższe i do nas podobne. O inności warto rozmawiać z dziećmi. Warto poruszać ten temat szczególnie ze względu na szerzące się wykluczenia, nękania i poniżenia wśród dzieci czy nastolatków. To, że inne dziecko nie jest takie jak nasze, nie oznacza to, że mamy jakiekolwiek prawo je potępiać, zarówno my rodzice, jak i nasze dzieci. Tak, niestety to dzielenie ludzi na lepszych i gorszych zaczyna się od dorosłych. To z nas dzieci czerpią wzorce. Starajmy się więc pokazywać im to co najlepsze, a nie to co wygodne czy popularne.